Tuesday, June 8, 2021

රාවය යනරග



සිරිපාලගෙ ගෙදර තිබුනේ වෙල අයිනෙමයි. ගේ වටේටම වෙල් යාය. ඉර බැහැගෙන යන දර්ශනය මිදුලට පෙනුනෙ දිව්‍ය ලෝකේ කුස්සිය වගේ.  ගේ තුන් පැත්තක මිදුල තියෙනවා. මිදුල මැද ලොකු ලිදක්, පලතුරු ගස් පිරිල.

ගෙදර එක පැත්තක් වෙල් යායට මයිම් වෙනව. ගේ හදල තියෙන්නෙ වෙලේ පිට වානට අල්ලලමයි. 

ලොකු පුතාගේ,  ඒ කියන්නෙ අරුණගේ කාමරේ තිබුනේ ඒ පැත්තට වෙන්න. කාමරේ ජනෙල් ඇරියම වෙල් යායෙන් එන හුලග විදින්න නිමාලි, ඒ කියන්නෙ ලොකු පුතාගේ බිරිද හරිම කැමතියි. දවස පුරාම ජනෙල් ඇරල තිබුනත් හවස් වෙද්දී ඒක වහන්න නිමාලි වගබලා ගත්තේ මදුරුවන් කාමරේට රිංගන නිසා. 

ගෙදර නාන කාමරේ වතුර වෙලේ පිට වානට හරවල තියෙන එකට පොඩි පුතා හැමදාම අයියට දොස් කියනව.

ඕක වලක් කපල දාපංකෝ අයියේ.  ජරාව කුඹුරට නොදා.

අනේ පලයං යන්න, ඕක දැම්ම කියල මොකුත් වෙන්නෙ නෑ. මේ වෙල් යාය මෙහෙම හරි තියෙන්නෙ මම නිසා. අනික උබත් ඕකෙන් නානවනේ. ඔච්චර කුඹුරෙට ආදරේනම් නොනා ඉදපං.

ඔය සංවාදේ මාසෙකට සැරයක් ගේ ඇතුලෙ ඇහෙනව. නංගිට ඕව තේරෙන්නෙ නෑ තාම, එයා පොඩියි. 

මද්දුමයා මැදිහත් බාවයෙන් හිනා වෙලා නිකන් ඉන්නව. අනික මද්දුමයා පිරිසිදු චරිතේ. ඕවට පැටලෙන්නෙ නෑ.


ශාන්ත, ඒ කියන්නෙ ලොකු පුතාගෙ කොලඹ  යාලුව මේ ගෙදරට නිතරම යනව එනව. ලොකු ව්‍යාපාරික යෙක් වෙච්ච ශාන්ත හැම මාසෙම කතරගම යනව. ඒ යන ගමන් මෙහේට ගොඩවෙන එක ශාන්තගේ පුරුද්දක්. ශානතගේ තාත්ත‍යි, සිරිපාලයිත් ඒ කියන්නෙ අරුණ ගේ තාත්තයි හොද යාලුවො. 


දවසක් ශාන්ත, අරුණට අපූරු යෝජනාවක් ගෙනාව.  මචං මට පොඩි අයිඩියා එකක් ආවා. මේ පැත්තට සංචාරකයෝ එනව. නවතින්න තැන් අඩුයි. මේ පැත්තෙ උන්ට විනනෝද වෙන්න බඩු ගන්න තැනක් නෑ. එක්කො ඩුබායි අක්කගෙ කඩේට යන්න ඕන නැත්නම් ලී මාමගේ කඩේට යන්න ඕන. උඹලට ලොකු ඉඩමක් තියෙනවා අපි හදමුද පොඩි සංචාරක කලාපක්. 


පිස්සුද බං, මට කොහෙන්ද සල්ලි. පරම්පරාවෙන් ඉඩම් ලැබුනට අපිට ඔය වගේ වැඩකට අතගහන්න තරම් සල්ලි කාරයෝ නෙවෙයි. අනික මේක මට අයිති ඉඩමක් නෙවෙයි. මල්ලිලා නංගිලා, උන්ගේ ලමයි, ඔක්කොටම අයිතියි. 


සල්ලි මම බලාගන්නම්, අව්ලක් නෑ උඹනේ ලොකු පුතා, ගේමක් ගහල අනිත් උන් කැමති කර ගනින්. අනික උන්ටත් මේකෙන් හෙන වාසියක් තියෙනව. මම කියන්නම් විස්තරේ. හැමෝගෙන්ම අහල බිස්නස් කරන්න බෑ බං. උඹලගේ ලමයින්‍ට යන කලක් තියෙන්න එපයි.


කියපං කෝ බලංන්න උබේ පෑල්න් එක.

මෙහෙමයි, අපි උඹලගේ මිදුලේ මොකුත් හදන්නෙනෑ, මල්ලිලාට නංගිලාට ඒ නිසා අව්ලක් නෑ. අපි මේ වෙලෙන් කෑල්ලක් ගොඩ කරමු. එතකොට කාටවත් අව්ලක් නෑ නේ.

නැත්තෙ මොකද, ඔය වෙලත් හැමෝටම අයිතියි.

හරි හරි බං මිදුල අල්ල ගන්නෙ නෑ නේ. ඔය වෙලට ගෙදරට මිනිස්සු මිදුලට තරං ආදරේ නෑ. අනික නිකම් තියෙන කුඹුරු නේ බං, වැඩක් ගමු.


කියපංකෝ උඹේ පෑල්න් එක. මට සල්ලි එන්නෙ කොහොමද?

ක්‍රම ක්‍රමයෙන් අරුණට ශාන්තගේ කතාව පැත්තට ඇදෙන්න ගත්ත. දියුණු වෙන්න තියන ආසාව එලියට ආව. මල්ලිල නංගිල මොනව කිව්වත් මේක හොද චාංස් එකක් කියල අරුණට හිතෙන්න ගත්ත. තමංගෙ ලමයින්ට යන කලක් තියෙන්න ඕන කියල ඔහුට හිතුන.



මෙහෙමයි, උඹේ කාමරේට අල්ලල තියෙන කුඹුරෙන් ලියදි 200 ක් අපි ගොඩකරනව. ඒකෙන් 100 ක් මට ඕන, 50 ක් උඹට දෙනව ඒ පනහේ උඹට කැමති දෙයක් කරන්න පුලුවන්. ඉතුරු 50 ත් උඹටම දෙනව, ඒකෙ හදන්න ඕන අපි කියන ඒව, මල් වත්තක්, නාන තාටකයක්, ඒවා හැමෝටම පොදුයි. 


මේ ලියදි 200 ට ඕන කරන විදුලිය, වතුර උඹ දෙන්න ඕන. උඹට නිකන්ම ඉඩමක් ලැබෙනව. මේක ගොඩකරන්න යන සම්පූර්ණ වියදම අපි දරනව. උඹට ඒ වෙනුවට ඉඩමක් ලැබෙනව. උඹට කරන්න තියෙන්නෙ අලුත් ඉඩමට විදුලියයි වතුරයි දෙන එක සහ ඒකෙ කුනු ටික අයින් කරල දෙන එකයි. බලපං උඹට නිකන්ම ඉඩමක්.


තව පොඩි කොන්දේසියක්. මම මේකට ගොඩක් වියදම් කරනව. උඹට ඉඩම් තිබුන කියල කැමති කැමති තැන් වල සංචාරක බංගලා ගහනව එහෙම නෙවෙයි. මෙතන ඉදන් අඩි 100 ක් යනකම් මගේ බිස්නස් වලට තරගයක් දෙන කිසිම දෙයක් කරන්න බෑ. මගේ ගාන හොයා ගන්නකම් ඉදල ඕන මගුලක්


එතකොට මචං මට ලැබෙන ලියදි 100 හේ මොකද කරන්නෙ. 

50 ක කැමති දෙයක් කරපං අනිත් 50 මම කිව්ව වගේ පොදුයි. ඒකෙ මල් වත්තක්, නාන තටකයක් හදන්න ඕන. ඕන තරම් කොළඹ සල්ලිකාරයො ඉන්නව. උන් ටිකක් සෙට් කර ගනින්. ඒකෙ බිලිඩ්න් ටිකක් ගහපං, උඹට ඕනනම් බූරු පොලක් දාපං, තව ඔය උඹ කැමති දෙයක් කරපං. උඹට කියන්න දෙයක් නෑ නේ.


පිස්සුද උඹට බූරු පොලක් දාන්න පොලීසියෙන් පනිනව. 


ඒකට බය වෙන්න එපා. අපි කතා බහ කරල ගොඩකරපු කොටසේ නීතිය වෙනස් කරමු. මම මේ රටේ ලොක්කො ඔක්කොම අදුරනව. මම ඒක කරල දෙන්නම්. 


මගේ බිල්ඩින් ටික ගැහුවම උබේ මල්ලිලාට, නංගිලාට මේකේ රස්සා කරන්න පුලුවන්. බොරුවට කොළඹ යන්න ඕන් නෑ. මට වඩා උඹට තමයි වාසි.

 

 අනික උඹලගේ අම්මට පුලුවන් ඔතන වැඩ කරන අයට ආප්ප රොටී ටිකක් විකුනල අමතර ආදායම් හොයන්න. අම්මගේ කෑම රසයි නේ කොළබින් එන උන් කාවි. තාත්තගේ අන්තිම කාලේ නිදහසේ උඹල හදන මල් වත්තෙ උදේ හවස ඇවිදල ඉන්න පුලුවන්. ගමේ මිනිස්සුන්ටත් හොදයි.මෙතන වැඩට එන උන්ට රා ටිකක්, දඩ මස් ටික්ක විකුනන්න පුලුවන්.


ඔහොම කාලය ගෙවීගියා. ශාන්ත කුඹුර ගොඩකරන වැඩේ පටං ගත්තා.


පොඩි පුතා ගෙදර හැමදාම වලි. අය්යේ ඕක නවත්තපං. ඔය කුඹුරු කෑල්ල තාත්තා වැඩ නොකරට ඕකෙ ලොකු වැඩක් වෙනව. වහින කාලෙට වතුර පිරෙන්නෙ ඕකෙ. බලපං ඕක ගොඩ කරාම වහින වතුර මුදියන්සි මාමලාගේ කුඹුරට යනව. ඒ මිනිස්සුන්ගේ ගෙදර යට වෙනව, ලිදත් යට වේවි, පංසලේ කුඹුරෙන් ගන්න දෙයක් නැති වෙනව. අනික ඕක අපිට ඕනද ? බලපං ඔතන ඕක හැදුවම අපේ පව්ල විනාස වෙනව. ලී මාමගේ කඩේටයි, ඩුබායි අක්කගේ කඩේටයි යන උන් මොකටද මේක අස්සෙ රිංගන්නෙ. උන්ට ඒව හොදයි. අනික උන් ආවත් අපිට තියෙන වාසිය මොකකද. උන් ගේන ශොපින් බෑග් කෑල්ලත් අපේ කුඹුරට තමයි


අනේ පලයන් යන්න. උඹලට කවදාවත් දියුණු වෙන්න බෑ ඔහොම හිතල. සංවර්ධනය කරනකොට එහම තමයි. හැමෝගෙම කැමැත්ත එක්ක කිසිම දෙයක් කරන්න බෑ. රටේ ලෝකෙ වෙන දේවල් උඹල දන්නෙනෑ. මේව තමයි අලුත්ම ක්‍රම. අපිට දියුනු වෙන්න ඕව කරන්නම ඕන. ශාන්තගෙන් අහුලගත්ත් වචන වලින් අයියා මල්ලිට දමලගැහුව.


මද්දුම අයියත් ගොඩක් කල් නිශ්ශබ්දව ඉදල කතවට හවුල් උනා. ලොකූ ඕක නවත්තමු. මුලු ගමම විනාස කරන වැඩක්. හරියට ඕක හොයල බලල කරමු. කරන එකේ මට අව්ලක් නෑ. කරන එක හරියට කරන්න ඕන. 


 කාලය ගත උනා. සංචාරක කලාපයේ වැඩ කරගෙන යනව. ශානතගේ වාහන ගම පුරා. මුදියන්සේ මාමා ගෙදරටම ඇවිත් බැනල ගියා.

 

දවසක් පංසලේ හාමුදුරුවෝ ගෙදරට වැඩිය.ශාන්ත අය්යගෙ හොද කිව්ව තරම්. ශාන්ත දීපු අලුත්ම ෆෝන් එකට හාමුදුරුවෝ හරිම ආසයි. නංගිට කියල ඒකට whatapp දා ගත්තේ හදිස්සියක් උනොත් ශාන්තට වීඩියෝ කෝල් ගන්න කියල. අසනීප ගතියෙන් හිටපු ලොකු අය්යටත් සෙත් පිරිත් කියල ආපහු පංසලට වැඩියා. 

 

ලොකු අයියා හදිසියේම රෝගාතුර වෙලා රෝහල් ගත කලා. ඒ අතර මද්දුමයා ගෙදර වැඩ කටයුතු ටික භාර ගත්ත. 



දවසක් ශාන්ත ගෙදරට ආව.



ආ මල්ලි මොකෝ වෙන්නෙ. අරුණට කොහොමද ? ඇයි මට එන්න කිව්වෙ ?


හොදයි අයිය. මම මේ කියන්න හිටියෙ. මේ කුඹුරු ගොඩ කිරිල්ල නවත්වන්න කියල අපි හිතුව. බාල මලයත් කැමති නෑ. නංගිත් කැමති නෑ. මේකෙන් මුදියන්සි මාමලාගේ ලිද යට වෙනව කියල ලොකු ප්‍රශ්නයක්. අනික ඔතන ලස්සන මාලු ඉන්නව. නංගි හරි ආසයි ඔය ටිකේ හවසට ඇවිදින්න. අපි සරුංගල් අරින්නෙත් ඔය ටිකේ. 


ශාන්තට ටිකක් තරහ ගියා. ඔයාල මාර මිනිස්සු. මම මේක නවත්තන්නෙ කොහොමද? එක්කො කලින් කියන්න ඕන. 


හරි, කලබල වෙන්න එපා ශාන්ත අයියේ. අපි මේක පිලිවලට කරමු. මගේ හොද යාලුවෙක් ඉන්නව. මම මිනිහට කියන්නම් මේක විද්‍යාමකකව බලන්න කියල. මුදියන්සි මාමගෙ ලිදට වෙන හානිය, පන්සලේ කුඹුරට වෙන හානිය බලන්න කියන්නම්. හානියක් වෙනවනම් අපිට වන්දියක් දෙන්න වෙයි අය්යෙ.


 නංගිනම් ඉතින් හිතනව වැඩී. මොන සරුංගල් ද අනේ. අනික ඕකෙ ඉන්න මාලු කැතයි. ඉස්ගෙඩියො පිරිල. කුඹුක් ගහත් දැන් වයසයි. මද්දුම අයියා ශාන්තගේ කනට කරල නංගිට ඇහෙන නෑහෙන ගානට කිව්ව.


මද්දුමයගේ යාලුවා ඇවිත් කුඹුරයි, මුදියන්සි මාමගේ ඉඩමයි බැලුව. කරන වැඩේ පොඩි පොඩි අව්ල් ටිකක් තිබුනට ලොකු අව්ලක් නෑ කියල මද්දුමයට කිව්ව. මද්දුමය කොට්ටෙ පල්ල අතගාල අලුත්ම ෆෝන් එකක් යාලුවට දුන්නෙ ශාන්ත තමයි දෙන්න කිව්වෙ කියල.



මද්දුමයා ශාන්ත ට කතා කරලා යාලුව කියපු වෙනස් කම් ටික විස්තර කලා, ඒව ඔක්කොම ඉක්මනට කරල ආපහු වැඩේ පටං ගන්න කිව්ව. 


එහෙම් බෑ මල්ලි, මගේ ඩෝසර් ඔක්කොම වැඩ නවත්තල තිබුනෙ. මට පාඩුයි. මම උන්ට ගෙවන්න ඕන. මට ඒ කට සල්ලි ඕන. ශාන්ත මද්දුමයට පොඩි සද්දයක් දැම්මා.


අනේ අයියෙ මට දෙන්න සල්ලි නෑ. අයිය ඒ වෙනුවට  කුඹුරෙන් තව ලියදි 10 ක් ගොඩකර ගන්න. ශාන්ත මද්දුමයා ගේ යෝජනාවට කැමති උනා.


වැඩේ ආපහු පටං ගත්ත.


බාලයයි, නංගිටයි හොදටම තරහ ගිහින්.


ඕක තමයි නංගි මම කිව්වෙ මද්දුමයත් ලොකු අයිය වගේමයි කියල.


ඒ උනාට අයියෙ මම හිතුවෙ නෑ මද්දුම අයිය එහෙම කරයි කියලා.


කාලය ගෙව්නා. ලොකු අයියා සනීප වෙලා ගෙදර ආවා. මද්දුම අයියා ආපහු තමන්ගේ වැඩක් කරගෙන ඉන්නව ඒවට ඇගිලි නොගහ.


ශාන්ත අය්ය බොහොම සන්තෝසෙන් ගෙදර ආව.


අරුණ කොහොමද ඉතින්, කෝ උඹ අපිට පොරොන්දු වෙච්ච වතුර, කරන්ට් එක. දීපං අපිට ඉක්මනට. දැන් අපේ වැඩේ ඉවර වෙන්නත් ලගයි. අරුණ එහෙම කියල යන්න ගියා.


ලොකූ අය්යා ගෙදර ලිදට එබිලා බැලුවා. ඒ ලිදේ වතුර ගෙදර අයටත් මදි, දැන් කොහොමද මේක කරන්නෙ. කකුල් දෙකත් උඩ තියාගෙන සරමෙන් පවන් සලන ගමන් කල්පනා කලා. 


ලොකු අය්යගේ ලොකු පුතා එතනට ආව. මම අහගෙන හිටියෙ ශාන්ත් මාමගේ කතාව. මොකෝ තාතතේ සීන් එක. ඕක සිම්පල් තාත්තේ. ශාන්ත මමගෙන් ගානක් ඉල්ලන්න. ඕක මෝඩය ඉල්ලපු ගමන් දෙනව. අපි ඒකෙම් ලිදක් කපමු. 


ලොකු අයිය ශාන්ත ට කෝල් කලා.


මචං උඹලට වතුර දෙන්න අපිට ලිදක් හාරන්න ඕන. මගේ ලග සල්ලි නෑ.පොඩි ණයක් දීපං, අපේ බිස්නස් එක නැගල ගියාම මම ආපහු ගෙවන්නම්.  ශාන්ත වැඩේට කැමති උනා. 


මචං, තව විදුලිය දෙන්න බලාගාරයක් ගහන්න ඕන ඒකටත් සල්ලි ඕන. තව සංචාරක ප්‍රදේශයේ කුනුයි,කක්කුසි වලවල් අස් කරන ඒවයි අපේ ඉඩමට ගේන්න ක්‍රමයක් හදාගන්න ඕන, ඒකතත් සල්ලි ඕන. ණයක් බං ණයක් බය වෙන්න එපා ආපහු ගෙවනව. 



කාලය ගෙවිල ගියා. පොඩි වැස්සටත් දැන් මුදියන්සි මාමගේ ලිද යට වෙනවා. පංසලේ කුඹුර දැන් වැඩ නොකර අතෑරලම දාල.


නංගි හවසට වෙලේ ඇවිදල සරුංගල් යවල ගෙවපු ජීවිතේ නවත්ත.  එයා දැන් ලොකුයි. ටික ටික අලුත් සංචාරක කලාපය පැත්තට යනව. මුලින් බැන බැන හිටියේ. පස්සෙ හිත වෙනස් වෙලා වගේ. මද්දුම අය්යගේ ලොකු දුවත් දැන් ඒකෙ වැඩ. සල්ලි භාගෙත් අතේ තියෙනව. අදින පලදින විදියත් වෙනස්.


අම්මයි තාත්තයි මිය ගිහින්. ලොකු අයියත් වයසටම මිය ගියා. මද්දුමයා තාම ඉන්නව. ලොකූ අය්යගේ ලොකු පුතා දැන් ගෙදර වැඩපල ටික බලා කියා ගන්නේ.  


ලිද හාරන්න ගත්ත ණය ගෙවාගන්න බැරුව මද්දුමයා ගෙදර කාමරයක් ශාන්තට විකුනුවා.


ගොඩ කරල අලුතින් ලැබුනු ඉඩමේ බිස්නස් එකක් කරන්න සල්ලි නැති නිසා කොළබින් ආපු බිස්නස් කාරයෙක් එක්ක ලොකු අය්යගෙ ලොකු පුතා ගිවිසුමක් ගහල. මිනිහා ලොකු බූරු පිටියක් දාල, ඒකෙන් ලැබෙන කොමිස් වලින් තමයි ලොකු අය්යගෙ ලොකු පුතා කාල බීල ඉන්නෙ.



දන් ශාන්න කතරගම යන ගමන් නවතින්නෙ හෙදරින් සල්ලි දීල ගත්ත කාමරේ. ලොකු අය්යගේ දුව ශාන්තට කෑම බීම දෙනව. ඒ වෙනුවට ශාන්ත හොදට ගෙවනව. 


ශාන්තගේ මැරයෝ සෙට් එකක් එයාගෙ ගොඩකරපු ලියදි 110 බලා ගන්නව. අපේ ග්‍රාමාසේවක මහත්තයට ඒ පැත්තට යන්න තහනම්. එක පාරක් බූරු පොලක වලියක් ගිහින් ගෙදර වහලටත් ගල් වැදුනා. 


බාල පුතාටත් දැන් වයසයි. කවද හරි ශාන්න එලවල දාපං පුතේ කියල තමයි බාල පුතා එයාගෙ ලමයින්ට කියන්නෙ. බාල පුතාගෙ ලොකු පුතා ඕස්ට්‍රේලියාවේ පදිංචි වෙන්න ගියා.


අන්තිමට වතුර බීපු ලිදත් නෑ. පායන කාලෙට ශාන්ත බලෙන් ඒකෙනුත් වතුර ගන්නව. ගෙදර කාමරේකුත් ශාන්තට සින්නක්කරේට දීල. කුඹුරේ කොටසක දැන් ශාන්තගේ අය පදිංචි වෙලා. මුදියන්සේ මාම මැරුනට පස්සෙ ලමයි ගම දාල ගියා. පංසල බලාගන්න වැඩේ ශාන්ත බාරගත්තෙ ආගම දහම විනාශ වෙන්න දෙන එක ලොකු පවක් කියල. මිදුල පුරා කුනු කදු ගොඩ ගහල. ශාන්ත නම් කියන්නෙ ගෙදර තව කාමරක් දෙකක් විකුනල හොද බිස්නස් එලල් පටං ගන්න කියල. 


ලොකු අයියගේ ලොකු පුතා ඒක හිතමින් ඔන්නව. ගමේ මිනිස්සු නම් කියන්නෙ මේ පාරනම් සිරිපාලගෙ පව්ලම ගොඩ යනවමයි කියල. කාමර දෙකක් එක්ක කුස්සියත් විකුනල දැම්මොත් වැඩේ ගොඩ දාගන්න බැරි වෙන එකක් නෑ කියල ඉස්කෝලෙ ගණන් මාස්ටරුත් කිව්ව. 


අන්තිම හුස්ම අදින ගමන්, රෙන්න කක්කුස්සියවත් ඉතුරු කර ගනින් කියල ගේ ඇතුලෙන් කව්දෝ කියනව ලාවට ඇහුන. 

නිමි 








Friday, April 24, 2020

අඹ කමුද? පෙට්‍රල් ඍණ වෙයිද?



සූදු කෙලින අතර ඉහල කොම්පැණි වල මහත්තුරුන්, කුමට ‍එරට අධිකරනය නීතිය හා විනිසුරන්



කොටස් වෙළදපොල කියන්නේ සුදු කෙලින තැනක්.මොකක් සූදූ කෙලින තැනක්? හෙණගහන කථා කියන්න එපා අර මහත්තුරු ටිකට, සූදූ කෙලින්නේ ගමේ ඉන්න අපතයෝ ටිකනේ, නොදකින් මල ගෙදරක ගියත් බූරුවා ගහනවා.

ඔබේ ගෙදර අඹ ගහක් තියෙනවා කියල හිතන්න. ඒ වගේම ගමේ ඉන්නව මුරු  ඩයල් එකක්. (Speculator)  මේ හාදය රස්සාවට කරන්නේ ගම පුරා රස්තියාදු ගහන එක, මිනිහා ගමේ අඹ ගස් ගැන හොදට දන්නවා,   තව ගමේ අඹ විකුණන පලතුරු මුදලාලිලා ගැන , වැස්ස ගැන , අඹ වලට හැදෙන ලෙඩ රෝග ගැන එහෙම හොදට දන්නව.   අඹ ගහක යන්තම්  ගැට හැදීගෙන එනො දැක්කොත් මේ යකා ඒ ගෙදරට රිංගනවා. රිංගල අයිති කාරය එක්ක අනාගත ගිවිසුමක්    (Futures Contract)  ගහනවා.  ඒක අපුරු ගිවිසුමක්.

 දින වකවානු එක්ක කිව්වොත් මෙන්න මෙහෙම,

මිනිහ යනවා අඹ ගහ තියෙන ගෙදරට. යන්නේ  ජනවාරි 20. මිනිහ ගිහින් කියනවා, මම අප්‍රේල් 20 වෙනකොට උඹගේ  අඹ ගහේ ගෙඩි 1000 ක් රුපියල් 2000 කට ගන්නවා කියල. එකෙන් අඹ ගහ තියෙන ගෙදර එකාට සතුටුයි, මොකද ලැබෙන ලාභය කලින්ම දන්නවා. මිනිහ හා කියනවා.

මේ හාදයට අඹ ඕනෙත් නෑ , විකුනන්න කඩේකුත් නෑ , අඹ තියාගන්න ගබඩාවකුත් නෑ. මිනිහ කරන්නේ එක්කෝ අප්‍රේල් 20 කිට්ටු වෙනකොට මේ ගිවිසුම පලතුරු කඩේ මුදලාලිට පොඩි ගානක ලබෙකුත් තියාගෙන විකුණලා දානවා. ඊට පස්සේ මුදලාලි අඹ ටික ගෙනත් කඩේ විකුනනවා. එහෙම නැත්නම් මේ හාදය අපහු තමන් වගේම ගමේ කරක් ගහන එකෙකුට මේක විකුනනවා. අඹ වල මිල නගී වගේනම් වෙන උන් අරුගේ පස්සෙන් පන්න පන්න අර Futures Contract එක ඉල්ලනවා.


ඔන්න එකපාරටම මොකක් හරි හේතුවකට ගමේ උන් අඹ කන එක නවත්වල දානවා, කෑවත් කන්නේ බොහොම පොඩ්ඩයි. ඔන්න දැන් අර ගිවිසුම ගහපු ඒකාට තරු පෙනෙනවා, ඌට කඩේකුත් නෑ, මේ ටික තියාගන්න ගබඩාවකුත් නැ , ගිවිසුම විකුණගන්න විදියකුත් නෑ , එකෙක්වත් ගන්නේ නෑ. මල මගුලයි දැන් මක්කයි කරන්නේ ? අඹ ගහේ අයිති කාරය අඹ ටික අරන් යන්න කියල තග දානවා.

දැන් වෙන කරන්න දෙයක් නෑ, පාඩුව අඩු කර ගන්න ඕන, මේ අඹ ටික ගන්න එකාට මම අතින් ගානක් දෙනවා, දීල අරන් පලයන් කියනව.

එත් කව්ද ගන්නේ, ගමේ ඉන්නවා ලොකු ශීතකරණ තියෙන ඩයල් ටිකක්, උන් ඒවා වෙන වැඩ වලට පාවිච්චි කරන්නේ, එත් මේක හොද චාන්ස් එකක් අඹ ටික අරන් ගබඩා කරගත්ත.

දැන් ප්‍රශ්නේ දරුණුයි, අඹ තියෙනවා, කන්න එකෙක් නෑ, ගස් වල අඹ හැදෙන එක නවතින්නෙත් නෑ. ගමේ ශීතකරණ ටිකත් පිරිලා.

දැන් මොකෝ කරන්නේ ? මිනිස්සුන්ට අඹ කවන්නම වෙනවා නැත්නම් ලොකු ලොකු ඩයල් ටිකට ලොකු ලොකු පාඩු විදින්න වෙනවා.

මේකට WHO එකෙන් විරුද්දයි, සාමාන්‍ය මිනිස්සු විරුද්දයි, එත් OPEC එකයි  ලාභ ගන්න බලන් ඉන්න අතර මැදි ඒජන්තයෝ ( කැමති ඒජන්තයෙක් දාගන්න) ටිකයි දත කනව මිනිස්සුන්ට අඹ කවන්න. ඉතින් අපි අඹ කමු.

අඹ කන්නේ මෙහෙමයි ,

කාර් එක ගන්න, යන්න තෙල් පිරවුම් හලට
ඉන්දියන් ස්කුටර් එක ගන්න යන්න, තෙල් පිරවුම් හලට
බස් එක ගන්න යන්න, තෙල් පිරවුම් හලට
ගුවන් යානය ගන්න යන්න, තෙල් පිරවුම් හලට
පෙට්‍රල් වහ ගිනි අවිලෙස සුලුයි කියන වගන්තිය අයින් කරන්න, ගෙදර තියෙන වතුර පුරවන කළේ උනත් කමක් නෑ අරන් යන්න තෙල් පිරවුම් හලට

ජීවිතය පරදුවට තියල අඹ කමු !!!!



Friday, April 3, 2020

චූ





මම ගෙදර ඉන්න කොට චූ කරන්නෙ කොමඩ් එකට. සමහර දවසට නිදහසේ චූ කරන්න වත්ත පිටිපස්සට යනව. එහෙම ගිහින් එනව දැක්කම අම්ම හොදටම බනිනව. උඹ නම් හදන්න බෑ. දැන්වත් හැදියන් කියල.

එක පාරක් නියගයක් ඇවිත් ගෙදරට වතුර එන එක අඩු උනා. යාන්තම් ටැප් වල වතුර එනව ඒ එන වෙලාවට එකතුකරන එකෙන් බොන්නයි උයන්නයි පිරිමහ ගන්නව.

දැන් මම නිදහසේ වත්තෙ චූ කරනව අම්ම කටක් අරින්නෙ නෑ. මල්ලි කොමඩ් එකට චූ කරනව කියල අම්ම බැන්න. උඹත් අර අයිය වගේ පලයන්කො වත්ත පහලට වතුර ටික ඉවර නොකර. උඹලත් නිකන් කුමාරවරු වගේනෙ.

එතකොට හොද ක්‍රියාවන් මොනවද ?. ඒ ඔක්කොම සමාජ සම්මුතීන්.  ගොඩක් වෙලාවට ඒක තීරනය කරන්නෙ අපිට තියෙන භෞතික සම්පත්. වතුර තියෙන වෙලාවෙ බාත් රූම් එකටයි නැති වෙලාවට වත්තෙ ගහකට අල්ලන එකයි දෙකම අනුමත වෙන්නෙ ඒකයි.

ගොඩක් වෙලාවට  හොද වැඩ පොෂ් වැඩ දියුනු වැඩ කියන ඒව භෞතික සම්පත් ගොඩාරියක් එක්ක බැදිල තියෙන. තව දුරටත් ගියාම වෙළදපොලෙන් කොච්චර දේවල් ගන්න පුලුවන්ද කියන එකත් ඕකට එකතු වෙනව. ලේන්සුවට හොටු හූරනවට වඩා පෙට්ටියෙන් ඇදල ගන්න ටිෂූ එකකට හොටු හූරන එක පොෂ් වෙනව. තව ඕන තරම් උදාහරණ තියෙනව.පරිසයේ තියෙන සම්පත් ගොඩක් කාබාසිනියා කරන්න පුලුවන් නම් ඌ පොරක්.

කොරෝනා නිසා බඩු ගන්න පොර කන අයට බැන්න මුන් නම් මෙලෝ තේරුමක් නැති ගොන් හැත්ත කියල. මොල් තියෙන කෙනෙක් එතනට ගිහින් බඩු ගන්න විදිය පැහැදිලි කලේ නෑ. එතනත් තිබුනෙ කලයේ හා භෞතික සම්පත් වල සීමාවක්.

වෙළදපොලෙන් සියලුම දේවල් ගන්න කෙනා හෙනම පොෂ්. එහෙම උන් තමයි වෙළදපොලට වඩාත් අවශ්‍ය වෙන්නෙ.

අතේ සල්ලි නැත්නම් ඉස්සරහට වැඩ කරල හම්බුකරන සල්ලි වලටත් ගන්න ක්‍රම තියෙනව, ණය ලීසින් ක්‍රෙඩිට් කාඩ්. වෙළදපොල පවත්වාගෙන යන්න ප්‍රසාරණය කරගන්න අපි ඔක්කොම වෙළදපොලෙන් බඩු ගන්නවනම් තමයි හොද. ගෙදර වවාගෙන ලිදක් කපාගෙන ඉන්න එක අව්ල්. වතුර කෑම බෙහෙත් අධ්‍යාපනය  සෞඛ්‍යය මේ ඔක්කොම වෙළදපොලෙන් මිලදී ගන්න මිනිහෙක් තමයි ඕන.

චූ කතාවට ආපහු ගියොත්...

පර්චස් 7කට 8කට කොටුවෙච්ච මනුස්සයෙක් වතුර නැත්නම් මොකද කරන්නෙ ? තාප්පෙට දවස් දෙකක් අල්ලනකොට ගෙදර පලාතෙ ඉන්න බෑ ගදේ.

කොරෝනා නිසා ඇදිරිනීතිය දැම්මට පස්සෙ ගම්වල කොස් දෙල් පොල් හුවමාරු උනා. වත්තෙන් මොනවහරි කඩාගෙන කෑව. වෙළදපොල එක්ක තියෙන ගනුදෙනුව අඩු කරා. අත්‍යවශ්‍ය දේවල් විතරක් වෙළදපොලෙන් ගත්ත. එකක් සල්ලි නැති නිසා, දෙක තමයි එච්චර ඕන නැති නිසා.

කාලයක් අපි සිංගපූරු සිහිනයක් දැක්ක. තාමත් දකිනව. අපි දැකපු හැම හීනයකම තියෙන්නෙ 100% ක් දේවල් වෙළදපොලෙන් මුදල් ගෙවා මිලදීගන්නා ජනතාව සිටින රටවල් හෝ ආර්ථික ක්‍රම.

අවාසනාවට ගොඩක් දියුනු රටවල් සෞඛ්‍යය මිලදීගත යුතු භාන්ඩ බවට පත් කරල ඉවරයි. කොරෝනා අපිට පෙන්නුවෙ වෙළදපොලෙන් මිලදී නොගත යුතු භාන්ඩත් තියෙනව කියල.

කොරෝනා ඉවර උනාම මේ වෙළදපොල උවමනාව මීඩියා හරහා අපිට එනව.  දේශපාලකයන් ඉන්නෙ වෙළදපොලට එන ඕනෑම අවහිරතාවක් අයින් කරල නිදහසේ වෙළදාම් කිරීමට පහසුකම් සපයන්න. ඒක තමයි  ඔය 225හේ හා ඒ වටේ ඉන්න ක්‍රියාකාරීන්ගෙ ජොබ් එක. ඊටත් යටින් ඉන්න අය නිකම්ම ඒ පැත්තට දුවනව.

තව මාස හයකින්, අපිට සල්ලි තියෙනවනම් අපි සල්ලි දීල සෞඛ්‍යය සේවය මිලදීගත්තම මොකද කියල ආපහු අහන්න ගන්නව. චූ කරන එක අත්‍යවශ්‍ය දෙයක් මොනයම් අසීරු කොන්දේසි යටතේ උනත් චූ කරන්න ඕන. කොමඩ් එකට වතුර ගහන්න වතුර තිබුනත් නැතත් චූ කරන්න වෙනව. සෞඛ්‍යය කියන්නෙ අන්න ඒ වගේ අවශ්‍යතාවක්.

කොරෝනා බෝ වෙයි කියල තියෙන බය අපිට අලුත්  නෑ. ඒ බය අපිට වෙන ලෙඩ වලටත් තිබුන, හෙටත් තියෙනව. ඉස්පිරිතාලෙ පෝලිමේ ඉදල එතන ඉන්න හැමෝගෙන්ම බැනුම් අහ අහ බෙහෙත් ගන්න එක මතක් වෙනකොට වෙන ලෙඩක් හැදෙනවට වඩා කොරෝනා හැදෙන එක සැපක් කියල හිතෙනව.

කවදාවත් ඕපීඩී වල පෝලිමේ ඉදල, උදේ 4ට සායන වල කාමර ඉස්සරහ පෝලිමේ ඉදල නැති අයට කොරෝනා ගැන දැන් බයක් ආවට අපිට හැමදාම ලෙඩ වලට ඊට වඩා බයක් තිබුන. ඒකයි අපි ඉල්ලන්න උඹලට සල්ලි තියෙනව ඇති,කොරෝනා වෙලාවවෙ උඹලට තියෙන බය අපිඅට හැමදාම තියෙනව. ඒත් උඹල පාට් එක දාන්නෙ අපිට.

Thursday, March 26, 2020

ආත්මය පරඩැල්ය පයින් යන පොරවල්ය





2020 මාර්තු 26 - කොරෝනා නිසා පනවා තිබූ, මාතර දිස්ත්‍රික්කයේ ඇදිරිනීතිය පැය කීපයකට ඉවතට

සමහරු ඒ පැය කීපයට කුලී වැඩක් හොයනව
සමහරු රත්තරං බඩු ටික උකස් කරන්න යනව
සමහරු අව්රුදු ගානක් ඉතිරි කරපු සොච්චම ගන්න ATM වල පෝලිමේ ඉන්නව
සමහරු ගෙදර හංගපු සල්ලි කැට සල්ලි අරන් යනව
සමහරු අදුරන කඩ වලින් ණයට ගන්න යනව
සමහරු ක්‍රෙඩිට් කාඩ් වලින් බඩු ගන්න පුලුවන් කඩ හොයනව
සමහරුන්ට මාසික වැටුප ලැබුනු නිසා ඒකෙන් බඩු ගන්නව
සමහරු දූල පුතාල ගෙනත් දෙයි කියල හිත හිත ඉන්නව
සමහරු ගම පුරා ඇවිදල කොස් දෙල් පොල් එකතු කරනව.
සමහරු හිතාගන්න බැරුව ඔහේ බලං ඉන්නව


මේ කුමන ආර්ථිකයක්ද ? සති දෙකක් වැඩ නැත්නම් කන්න බොන්න නෑ ආණ්ඩුවෙත් සල්ලි නෑ.

උඹල වැඩ කරපන් !!! නැත්නම් වැටෙයි !!!
කොරෝනා නිසා දැන් වැටෙයි !!!

වැටෙයි ලබ්බ, තව වැටෙන්නනම් වලක් කපන්න ඕන.

කොහෙටද අපි වැටෙන්න තියෙන්නෙ තවත්.

යන්තම් මිනිස්සු සටන් කරල ගුටි කාල රැකගත්ත ඉස්පිරිතාල ටික තියෙන නිසා කෑම කෙසේ වෙතත් කොරෝනා කියල සැකනම් ආන්ඩුවේ ඉස්පිරිතාලෙට හරි යන්න පුලුවන් නිසා සහනයක් තියෙනව.

තව මාස 6කින්, අරක නැග්ග මේක නැග්ග අරූගෙ එක නැග්ග කොටස් වෙළදපොල නැග්ග අහවල් රට නැග්ග අහවල් දර්ශකේ නැග්ග කියයි. හරියට නැගපු හැටි දන්නෙ අපේ ලිපයි පිඟානයි, ගොඩගහපු ණය බිල් ටිකයි විතරයි

අපේ ජාතික ගියත් අහපල්ලා !!!





Saturday, November 30, 2019

ඕනෑම උත්තරයකට ප්‍රශ්නයක් ඇත

ඔව්හු ,

සමාජ ආරක්ශනය නැතිකොට රක්ෂණ විකුනන්නේය.

මහපොලවෙන් එන ජලය දූශනය කර  වතුර විකුනන්නේය.

මිනිසුන් ඈත් කර සමාජ ජාලා විකුනන්නේය.

මිනිසුන් ඈත් කර සිම් විකුනන්නේය.

මිලදීගත නොහැකි භාන්ඩ නිපදවා ක්‍රෙඩිට් කාඩ් විකුනන්නේය.

මිලදීගත නොහැකි කාර් නිපදවා ලීසිං විකුනන්නේය.

මිලදීගත නොහැකි ගෙවල් නිපදවා ණය විකුනන්නේය..

සෙල්ලම් කල වෙලාව කොල්ල කා එක තැන පදින බයිසිකල් විකුනන්නේය...

සෙල්ලම් කල වෙලාව කොල්ල කා ශුගර් මැශින් විකුනන්නේය..

සෙල්ලම් කල වෙලාව කොල්ල කා බෙහෙත් විකුනන්නේය...

නිදහසේ සිටි වේලාව කොල්ල කා වොශින් මැශින්, ෆ්‍රිජ් විකුනන්නේය..

නිදහසේ සිටි වේලාව කොල්ල කා අධිවේගී මාර්ගවල ටිකක් විකුනන්නේය..

වස දැමූ ආහාර විකුනා බියවද්දා කාභනික ආහාර විකුනන්නේය...

බය විකුනා ජීවිත රක්ෂණ විකුනන්නේය...

පුහුනු ශ්‍රමිකයන් නිර්මාණය කිරීමට අධ්‍යාපනය විකුනන්නේය...

දුප්පත්කම කිරි වීදුරුවකින් වසා චන්ද විකුනන්නේය..

වැපිරූ ජාතිවාදය ජාතික ආරක්ශාවෙන් වසා චන්ද විකුනන්නේය..

පරිසරය වනසා පරිසර හිතකාරී බෑග්ස් විකුනන්නේය..

අවසානයේදී පරිසරය වනසා ඔක්සිජන් විකුනන්නේය

දියුණු උපකරණ
දියුණු තාක්ෂණය
කෘතිම බුද්දිය

අයෙක් එයට තාක්ෂණයේ දියුණුව කියයි
අයෙක් එයට තරගකාරීත්වය නිසා අප ලැබූ ජයග්‍රහණයන් කියයි
අයෙක් එයට සංවර්ධනය කියයි

Sunday, June 23, 2019

ඒත් අපි එක පංතියේ

ලමයි දෙන්න වැල්ලෙ සෙල්ලම් කරන්න දාපු රත්නෙයි ආලියයි වෙරළ අයිනෙ තිබුන ගලක් උඩින් වාඩි උනා.

"රත්නේ පොඩ්ඩක් ඇහගහගෙන ඉන්න දන්නෙම නැතිව කොල්ලො දෙන්න මුහුදට යාවි"

එහෙම කියපු ආලියා රත්නපාල දිහාවට හැරුන.

"ගෙදර වැඩයි, ඔෆිස් එකේ වැඩයි මේ ලමයින්ගේ වැඩයි ඔක්කොම කරන්න බෑ රත්නෙ. දැන්නම් මගේ සීමාව පැනල තියෙන්නෙ".

"ඉතිං මොකද කරන්නෙ"

"වෙලාවකට හිතෙනව මේ රස්සාවෙන් අයින් වෙන්න"

"අස් වෙලා කොහොමද ? කොල්ලො දෙන්න ඉන්ටර්නැෂනල් දානකොටම මම කිව්වනෙ මගේ පඩියෙන් කරන්න බෑ කියල."

"හ්ම්"

"අනික ඔයාමනෙ කාර් එක අප්ග්‍රේඩ් කරන්න කියල කෑ ගැහුවෙ."

"හ්ම්, ඒවත් ඕනනෙ රත්නෙ, මතකද ගියපාර ට්‍රිප් එක ගිහින් උන දේ. අනිත් අයගේ වාහන අස්සෙ අපේ එක නවත්තල කොච්චර බයිට් උනාද"

"ඇයි ඔයාට කවුරුත් මොනවත් කිව්වද?"

"මොනවත් කිව්වෙ නැති උනාට බැලූ බැල්මට පේනවනේ අපේ එක පරණයි කියල, අනිත් එකෙ ඔයාගේ තත්වෙට ගැලපෙන්නෙ නෑ ඒ පරණ කාර් එක"

"මමත් උදෙන් නැගිටල ඔයාට උදව් කරන්නම්"

"රෑ දොලහට නිදාගන්න ඔයාගෙන් උදව් ගන්නෙ කොහොමද, ඔෆිස් එක ඔෆිස් එක, ඒකනෙ ඔයාට ලොකු, මම කියන්නද අපි ගෙදරට වැඩට කෙනෙක් ගමු. අපේ ගමෙන් කෙනෙක් හොයාගන්න පුලුවන්, මම අපේ මල්ලිට කියන්නද ?"

"කීයක් ගෙවන්නද ? අනික සර්වන්ට් රූම් එකේ වැඩ  ඉවරත් නෑ"

"රත්නේ අන්න කොල්ලො දෙන්න මුහුද පැත්තට පෙරලෙනව"

------
"පාලිත, මම කොළඹ යනව" ලොකු වෙලාවක් කල්පනාවෙ ඉදපු සුද්දි කතාවක් පටන්ගත්ත

"කොළඹ මේ හදිසියේම, මොකද ?"

"මොකද කියන්නෙ... තමුසෙට හරි හමන් රස්සාවකුත්  නෑ ලමයි හැදුවනම් උන්ට කන්න උගන්නන්න ඕන, අපරාදෙ මමත් අහු උනානෙ තමුසෙට, හරියට ඒලෙවෙල් කරානම් මමත් දැන් ලොකු රස්සාවක් කරනව, එහෙනම් හොදට පව්ල් කනව, මේ පොඩි උන් එක්ක සන්තෝසෙන් ඉන්නව"

 "හරි හරි, මම තමුසෙට තිබ්බ ආදරේටනේ උස්සන් ආවේ, මොකෝ මම බලෙන් ගෙනාවයි, දැන් තමුසෙ කොහේද යන්නෙ. මොකටද කොළඹ යන්නෙ"

"කොළඹ නෝන කෙනෙකුගේ ගෙදර වැඩට, වැඩි වැඩක් නෑ පොඩි දෙන්න බලාගෙන කන්න උයන්න තියෙන්නෙ, මේ අව් කාට්ටකේ වැඩ කරනවට වඩා හොදයි ගෙයක් ඇතුලට වෙලා වැඩක් කරල කීයක් හරි හොයාගන්න එක"

"එතකොට ලමයි"

"ඇයි තමුසෙ"

"මට කෙල්ලො දෙන්නක් බලාගන්න පුලුවන්ද"

"බය වෙන්න එපා මම අම්මට කිව්ව අම්ම ඒවි මෙහේ නවතින්න, තමුසෙ ඒ මනුස්සයට කෑ කෝ නොගහ හිටියනම් ඇති"

"එතකොට තමුසෙග ලෙඩ ගානේ ඉන්න මහලොකු තාත්තත් මෙහේ එනවද"

"තමුසෙ බය නොවී ඉන්නව,තාත්තට නංගි කෑම දෙයි"

-----------------
"දූල දෙන්න ආච්චි කියන දේවල් අහගෙන ආච්චිට කරදර නොකර ඉන්න හොදේ, ආච්චිට වයසයි නේ.."

"එතකොට මට ඉස්කෝලෙ වැඩ කියල දෙන්නෙ කව්ද අම්මේ, අනේ අම්මේ යන්න එපා"

"මම මේ රට යනව නෙවෙයි නේ කොළඹ යන්නෙ ඉක්මනට එනව, එනකොට අලුත් ඇදුම් අරන්න එන්නම්"

"අනේ යන්න එපා අම්මේ"

සුද්දිගේ ඇස් වලට ආපු කදුලු හංගගෙන සුද්දි  ඉක්මනට ගිහින් රත්නපාල මහත්තයයි, ආලියා නෝනයි ආපු කාර් එකට නැග්ග

"පුදුම අම්මල", සුද්දිගේ අම්ම කෙල්ලො දෙන්නගෙ අතින් අල්ලං  තමන්ටන කියගන්න ගමන් ගේ ඇතුලට ගියා.


                              නිමි

Monday, June 3, 2019

සාම-අමර-නයනි-කමල් එන්න අපි මේකට ඇක්ටිව් වෙමු



ඔව්න් නිදහස් අධ්‍යාපනය කප්පාදු කළෝය
අපි නිහඬ විය 
ඔව්න් නිදහස් සෞඛ්‍ය කප්පාදු කළෝය
අපි නිහඬ විය 
බස්වල එල්ලී යන අපි දිහා ඔව්න් නොබලුවෝය
අපි නිහඬ විය 
මාර්ග තදබදයෙන් තෙරපෙන විට ඔව්න් වේගයෙන් ගියෝය
අපි නිහඬ විය 
වකුගඩු රෝගයෙන් දහස් ගණන් මියයද්දී ඔව්න් නොබලුවෝය
අපි නිහඬ විය 
ඔව්න් බදු පිට බදු ගැසුවෝය
අපි නිහඬ විය 
දරුවාට පාසැලක් නැතිවිට අපි දිහා ඔව්න් නොබලුවෝය
අපි නිහඬ විය 
ඔව්න් මුල්‍ය වංචා කලෝය
අපි නිහඬ විය 
සෑම තැනකදීම ඔව්න් මග ඇරියෝය
අපි නිහඬ විය 
මේ පාරත් සුපුරුදු පරිදි ඔව්න් මග ඇරියෝය
නමුත් අපි ඇක්ටිව් වීමු 
සාම-අමර-නයනි-කමල් එන්න අපි මේකට ඇක්ටිව් වෙමු 
ඔව්න් අළු යටින් එලියට විත් 
මේ දිවයින ට,  මේ දෙරණ ට, මේ මව්බිම ට, මේ ස්වර්ණ භූමියට  
හිරු පායා එන්නාක් සේ ඩී-ඇක්ටිවේට් වෙන්න ඕන දවස කියාවි
එතකම් ඇකිටිව් වෙමු 

රාවය යනරග